Ova rubrika našeg sajta sufinansirana je na konkursu Grada Pančeva za sufinansiranje projekata proizvodnje medijskih sadržaja iz oblasti javnog informisanja u 2020. godini.
Dizanje tegova
Dizanje tegova (енгл. weightlifting) je olimpijski sport u kome takmičar snagom svojih mišića diže uvis veliku težinu smještenu na čelične šipke, za šta je potrebna fizička snaga, koncentracija, iskustvo, moć volje, kondicija, tehnika, sve u svemu mentalna i fizička snaga. Izraz „dizanje tegova“ se obično odnosi na samo treniranje za takmičenje; u procesu treninga se jačaju glavne mišićne grupe potrebne za takmičenje, stiče kondicija i priprema srce za veliki napor. Zbog takvih rezultata i mnogi drugi sportisti u svoj trening uključuju slične vežbe. Međutim, ako se neispravno rade, ove vežbe mogu dovesti do teških poremećaja fizičkog zdravlja, pa je potreban iskusan trener i oprezno i postepeno vežbanje.
Tehnika je najbitniji aspekat dizanja tegova, jer se bez nje dizač tegova može trajno ozlediti i ne postići očekivane rezultate. Odmor od vežbanja je podjednako bitan.
Kratka istorija
Istorijski posmatrano, pomenuta grana sporta je praktikovana davno širom sveta, kada su ljudi, pre svega, podizali teško kamenje u takmičenjima snage. Prvi zvanični podaci govore da je dizanje bilo prisutno u Egiptu, Kini i Grčkoj. Ipak, moderno doba se vezuje za Evropu i 19. vek. Zanimljivo je da je prvo Svetsko prvenstvo za muškarce održano 1891. i tada nisu ni postojale kategorije, a da su se pripadnice lepšeg pola izborile za planetarni šampionat tek 1987.
Međunarodna federacija osnovana je 1905. godine i prema dostupnim informacijama ima 187 članova sa sedištem u Budimpešti.
Olimpijska disciplina
Olimpijska disciplina se sastoji od dva dela. U prvom dijelu se teg diže iz jednog poteza sa zemlje do iznad glave, a u drugom dijelu se, uglavnom sa većim težinama, teg diže do iznad koljena u jednom trzaju pri čemu se dizač obično spušta na koljena da bi sebi olakšao, zatim diže na ramena opet spuštajući se prema zemlji i praktično dižući teg nogama, i na kraju uvis, opet se pomažući nogama.
Tri sudije nadgledaju proces. Kada takmičar postigne cilj, svaki sudija zasvetli bijelim svetlom. Kada bar dvojica sudija tako označe uspješno dizanje, ono se smatra ispravnim. Ako sudija smatra da dizanje nije bilo ispravno, on to označi crvenim svetlom. Tegovi se moraju podići bar do nivoa koljena u roku od 60 sekundi. Ako takmičar dva puta za redom pokušava da digne teg, dozvoljeno je 135 sekundi za drugo dizanje.
Istorija na Olimpijskim igrama
Dizanje tegova se prvi put pojavilo na Olimpijskim igrama u Atini 1896. godine, a potom i osam godina kasnije u Sent Luisu. U to vreme koristile su se različite tehnike dizanja nego danas i postojala je samo jedna kategorija, bez obzira na telesnu težinu tela. Tek od Antverpena 1920. godine, takmičari su bili grupisani po kategorijama. Žene su prvi put nastupile na Igrama 2000. godine, koje su održane u Sidneju.
Do sada je ukupno podeljeno 620 medalja među 64 nacije. Osvajači medalja iz Sovjetskog Saveza se i dalje nalaze na vrhu sa čak 39 zlatnih medalja. Drugi po redu su Kinezi (31), a iza njih Amerikanci sa 16 medalja.
Pravila na Olimpijskim igrama
U Tokiju će se održati takmičenje u obe konkurencije. Kod muškaraca, učesnici će biti razvrstani u kategorijama: do 61, do 67, do 73, do 81, do 96 i preko 109 kilograma. S druge strane, dame imaju podelu: do 49, do 55, do 59, do 64, do 76, do 87 i preko 87 kilograma. Disciplina na OI se sastoji iz dva dela. Prvi podrazumeva da se teg diže iz jednog poteza sa zemlje do iznad glave. Kasnije kada dođu veće težine, teg se prvo diže do iznad kolena ujednom trzaju, potom na ramena, spuštajući se prema zemlji i na kraju se diže uvis nogama. Troje sudija odlučuje, a minimum dvoje mora da dizanje proglase uspešnim. Neko pravilo kaže, da bi teg trebalo da se podigne do nivoa kolena za 60 sekundi, ipak, ako takmičar dva puta pokuša da podigne teg dozvoljeno je 135.
Svakom dizaču su dozvoljena tri pokušaja, a kombinovanje prvog i drugog dela se dobija ukupan rezultat. Ukoliko dođe do izjednačenja, sportista koji je prvi dostigao pomenutu težinu postaje pobednik.
Trening
Olimpijski takmičari mogu da vežbaju svaki dan po par sati. Međutim, u normalnim okolnostima, takmičari mogu da vežbaju najviše tri do četiri puta nedeljno, sat ili dva dnevno.
Kod olimpijskog dizanja tegova, dizanje se vežba za svaki potez posebno, i svaki posebno se dovodi što bliže savršenstvu. Što je potez kraći, vežba se sa većom težinom, i obrnuto.
Takmičenje
Klase po težini
Takmičari se raspoređuju u jednu od osam kategorija prema svojoj težini. Kategorije su sledeće:
Muškarci
- do 56 kg
- do 62 kg
- do 69 kg
- do 77 kg
- do 85 kg
- do 94 kg
- do 105 kg i
- preko 105 kg
Žene
- do 48 kg
- do 53 kg
- do 58 kg
- do 63 kg
- do 69 kg
- do 75 kg
- preko 75 kg
U svakoj kategoriji takmičari se takmiče u obe vrste dizanja tegova (u jednom potezu i postepeno), a nagrade se dodeljuju najboljima u pojedinačnim vrstama dizanja i kombinovano.
Takmičenje kontroliše Međunarodno udruženje dizača tegova, osnovano u Budimpešti 1905. Godine
Službena procedura
Trzaj
U svakoj težinskoj kategoriji, dizači se takmiče u izbačaju i trzaju. Nagrade se obično daju za najveće težine podignute u svakom i za ukupno maksimalno kombinovano podizanje. Redosled takmičenja zavisi od dizača – takmičar koji izabere najnižu težinu ide prvi. Ako su neuspešni na toj težini, imaju mogućnost da ponovo pokušaju na toj težini ili da pokušaju veću težinu nakon što su drugi takmičari napravili pokušaje na prethodnoj težini ili drugim srednjim težinama. Šipka se otežava postepeno i napreduje se do većih težina tokom takmičenja. Tegovi su postavljeni u priraštajima od po jednog kilograma. Ako dvoje sportista podigne istu težinu, oboje su zaslužni za to, ali u pogledu plasiranja onoj koji je podigao tu težinu prvi dobija viši plasman.
Tokom takmičenja, prvo se održava trzajski događaj, nakon čega sledi kratka pauza, a zatim čisto dizanje i izbačaj. Postoje dvoje pomoćnih sudija i jedan glavni sudija koji zajedno daju „uspešan” ili „neuspešan” rezultat za svaki pokušaj na osnovu njihovog posmatranja podizanja u okviru pravila i propisa upravnog tela. Dve uspešne ocene su potrebne za svaki pokušaj da se prođe. Obično se rezultati sudija registruju preko sistema osvetljenja, pri čemu belo svetlo označava „uspešno” podizanje a crveno svetlo je znak za „neuspelo” dizanje. Ovo se čini radi svih prisutnih sportista, trenera, administratora ili publike. Osim toga, jedan ili dva tehnička zvaničnika mogu biti prisutni kao savetodavci tokom donošenja odluka.
Lokalna takmičarska pravila
Na lokalnim takmičenjima, obično se dodeljuje titula „najbolji dizač”. Ona se dodeljuje najboljim muškim i ženskim dizačima. Nagrada se zasniva na formuli koja koristi „Sinklerov koeficijent”. Taj koeficijent izveden i odobren od strane svetskog upravnog tela ovog sporta i koji omogućava uzimanje u obzir razlika u polu i telesnoj težini. Kada se formula primeni na ukupnu podignutu količinu svakog takmičara, i kada se rezultati grupišu, ona daje numerički rezultat koji određuje najboljeg muškog i ženskog dizača takmičenja.[10] Obično je pobednik najveće težinske klase podigao najveću sveukupnu težinu tokom takmičenja, međutim dizač u lakšoj težinskoj klasi još uvek može da podigne veću težinu relativno na sopstvenu telesnu težinu, i da ostvari veći Sinklerov koeficijent, čime osvaja nagradu „najboljeg dizača”.
Šampioni
Od 1950ih do 1980ih godina mnogi šampioni su poticali iz bivšeg Sovjetskog Saveza i istočne Evrope. Anketa koju je Udruženje sprovelo 1982. godine predstavila Tomija Kona kao najboljeg u istoriji. Tomi Kono je zastupao Sjedinjene Američke Države, postavljajući 26 svjetskih rekorda, osvajajući 2 zlatne medalje na olimpijadi (1952. i 1956.) i olimpijsku srebrnu medalju (1960). Vasilij Aleksejev iz Sovjetskog Saveza je 80 puta postavio svjetski rekord i osvojio dvije zlatne medalje tokom 1970ih i smatra se najboljim ikad dizačem tegova u superteškoj kategoriji. Od tada, dizači tegova iz Irana, Grčke i Turske su postizali velike uspehe na međunarodnom nivou. U istoriji dizanja tegova, samo četiri dizača tegova su uspela da osvoje tri zlatne medalje na olimpijadi. Naim Sulejmanoglu iz Turske, Piros Dimas i Kaki Kakijašvili iz Grčke i Halil Mutlu iz Turske.
Dizanje tegova u Srbiji
Teško atletski savez Srbije je osnovan 18. juna 1950. u Beogradu. Međutim, brzo je promenio ime u Savez za dizanje tegova. Član je brojnih organizacija, među kojima se ističu: Evropska federacija za dizanje tegova, Evro – Azijska regionalna asocijacija za dizanje tegova, Mediteranska konfederacija za dizanje tegova, Sportski savez Srbije, Olimpijski komitet Srbije itd.
Srbija je imala samo jednog olimpijca davne 1996. u Atlanti. U novije vreme, najbliži odlasku je bio Tamaš Kajdoči 2016. godine. Iako je bilo priče da će da dobije vajld kard, to se nije dogodilo.
Zanimljivosti
Dizanje tegova može da izgleda jednostavno, ali zahteva vrhunsku fizičku i mentalnu kontrolu. Podizanje više od dvostruke telesne težine preko glave nije samo mobilizacija svakog mišića u telu. Da bi se postigao ovaj podvig, potreban je fokus, vrhunska tehnika i borbeni duh. Potrebno je da se telo i um pripreme uz sposobnost da sportista ostane miran, opet pod naporom.
Rekordi
Rekord za kategoriju muškaraca do 56 kg težine je 305 kg, a za muškarce preko 105 kg težine je 472,5 kg.
U ovoj rubrici, posvećenoj dizanju tegova KDT Dinamo iz Pančeva, ovog puta, posebno se zahvaljujemo i našim poslovnim prijateljima koji su našli svoj mir u saradnji s nama. Tehnički, mnogo su nam pomogli ljudi iz CDR-prodavnice video igara i drugih sadržaja, u vezi sa mobilnom tehnologijom, pa im ovim putem posebno zahvaljujemo.
KDT Dinamo
NEPOMUĆENA SLAVA
Krenućemo sa citatom Filipa Vlajića, sada, prvim čovekom ove sportske družine:
„Kada smo organizovali prvenstvo Srbije u powerliftingu 2018.godine u Pančevu, i obeležili 40 godina postojanja tog sporta u našem gradu, prišao mi je Nenad Slavković, tehnički sekretar Sportskog saveza Pančevo i rekao da je negde pročitao da se dizanje tegova praktikovalo u Pančevu u periodu između dva svetska rata. Isto tako sam dobio podatak od Siniše Tanaskovića, predsednika kdt „Jedinstvo“ iz Stare Pazove da je dizanje tegova bilo prisutno u Austrougarskoj još od obnove modernih olimpijskih igara (Pjer de Kuberten 1896. god). Znate i sami da je Pančevo u tom periodu bilo u sasatvu Austrougarske. Da li je naš veleletni sport bio prisutan u Pančevu još od kraja 19.veka ? Odgovor na ovo pitanje još nisam pronašao, ali se nadam da ću jednog dana uspeti da odgonetnem i tu misteriju. “
Zvanični podaci o istoriji dizanja tegova u Pančevu i početku rada teškoatletskog kluba „Dinamo“ (stari naziv kluba, klub je tokom vremena menjao naziv u klub za atletsku gimnastiku i dizanje tegova “Dinamo” i na kraju klub dizača tegova “Dinamo” ) datiraju od 1946. godine kada je klub prema zvaničnim podacima osnovan. Postoje neke naznake da se dizanje tegova u periodu pre drugog svetskog rata treniralo uporedo sa boskom i rvanjem. Prvi, nama poznati predsednik kluba ujedno I osnivač bio je Mile Stojanović, koji je zajedno sa tadašnjim trenerom Stevom Damjanovim vodio obuku dizanja teogva. Pančevci su trenirali sa jednom ruskom garniturom tegova koju su dobili na poklon od gospodina Hubera. Prva garnitura tegova zajedno sa olimpijskom šipkom stigla je vozom i lično ju je građevinskim kolicima preneo Mile Stojanović od stare železničke stanice na Tamišu do svoje kuće u donjem gradu (Takovska 2) gde su se u početku dizači okupljali i trenirali. Prvi takmičari kluba bili su: Gregor Homutov, Predrag Suhi, Jugoslav Marković, Petar Bajtelbek, Ištvan Pal i Nebojša Matijević. “Najstarija fotografija do koje sam ja došao je prvenstvo Vojvodine 1952. Koje se održalo u Vajfertovoj pivari, na kojem je jedan od predstavnika bio Dušan Rakić, sada čuveni deda Raka, penzionsiani profesor fizičke kulture. “
Za razvoj kluba najviše je bio zaslužan, starijim pančevcima itekako poznat dizač tegova Zdravko Soleša. Njegova braća Slavko i Kaica takođe su bili uspešni sportisti, u rvanju, odnosno boksu. Prvi međunarodni nastup (Linc, Austrija 1956.god) u odviru teškoateltskog kluba Dinamo, zabeležio je upravo Zdravko Soleša. Soleša je bio višesturki prvak Jugoslavije, Srbije i Vojvodine u dizanju tegova. 1966 godine postao je dobitnik oktobarske nagrade grada Pančeva dok je 1974. Godine dobio prestižnu nagradu sportskog saveza Vojvodine “Jovan Mikić Spartak”. Istu nagradu dobili su I Miladin Popović I Mića Josipović (1969 odnosno 1973 godine). Tokom pedesetih godina za TAK „Dinamo“ nastupali su Ćuk, Nađ, Petričić i Stojanović (tada već kao veteran).
Početkom 60ih godina, klub je dobio nov „krov nad glavom“. Dizači su treniali zajedno sa bokserima Dinama na adresi ulice Cara Lazara 13., gde je boks klub Dinamo dugo godina kasnije ostao na toj adresi. Soleša je iste godine ostvario normu za odlazak na Olimpijske igre i time postao prvi Dinamovac kome je to pošlo za rukom. Osnovan je juniorksi pogon u klubu koji je predvodio takđe poznati Pančevac Slobodan – Dane Belić. Poput Soleše, Belić je bio dominanat u dizanju tegova I to u juniorskoj kategoriji u kojoj je osvajao titulu prvaka države više puta. Takođe, bio je uspešan i u disciplinama snage (rekord Jugoslavije u kateg -82 kg, čučanj 210 kg) i bodibildingu, gde je 1972. godine postao mister Jugoslavije. Priča se da je na mister univerzumu Evrope koje se održalo 1969 ili 1970. u Beogradu u okršaju obaranja ruke, oborio ruku Franku Kolombu, tada najboljem bodibilderu sveta i kasnije trostrukom osvajaču mister Olimpije. Takođe, Dane Belić bio je dobitnik oktobarske nagrade grada Pančeva 1972. godine
Tokom 60ih godina, najviše su se isticali: Dragutin Daničić, Radislav Samardžić, Miroslav Žužić (poznati Pančevački pozorišni glumac), Branislav Beli – Šuca, Ljubislav Pejčić – Bada, Kesić, Petričić, Vince Nađ, Dragan Kesić, Tomislav Beker, Čedomir Trpković – Džimi, Dimitrije Ilijin – Mita kitarac, Joca Švertecki, Kovač Livijus – Tibi, Milan Krković, Jovan Balaš, i mnogi drugi. Dinamo je blistao u juniorskoj kategoriji u kojoj je na ekipnom prvenstvu Vojvodine, Srbije i Jugoslavije uspevao da bude u samom vrhu. Tadašnja ekipa Dinama važila je za jednu od najjačih ekipa u Jugoslaviji. U pojedinačnoj konkurenciji titulu prvaka Jugoslavije osvojili: Soleša u seniorskoj i Belić i Ilijin u juniorskoj kategoriji.
Najsvečaniji trenutak za Pančevce krajem 60ih godina bio je seniorski šampionat Jugoslavije koji se održao u Pančevu (1967.god). Na ovom prvenstvu titulu prvaka države osvojio je Slobodan Belić, dok su Soleša i Kovač osvojili drugo, odnosno treće mesto. U upravi u to vreme bio je svima poznati Pančevac Miladin Popović. U klub su stigli novi dizači: Braća Čeh, Slobodan Tovladić, Stevan Popović, Đura Kaluđer, Milan Babin, Ivan Nikolić, Đura Lakatoš, Dragan Jakubov, Steva Čobanin, Tomislav Ilić, Rade Stamenković, Nikola Vlajić, Branislav Jovanov i mnogi drugi. Uvek je treniralo mnogo dizača. Zbog oštećenja poda u sali, dizači su bili primorani da napuste prostorije Bokserskog kluba Dinamo i da pređu prostorije veslačkog kluba Tamiš. Dešavalo se da su morali da preplivavaju reku kako bi došli do sale i odradili trening. Branislav Beli, takmičar TAK Dinamo inače po profesiji šuster, pravio je cipele za dizanje teogva tadašnjim takmičarima kluba dok su kaiševe nabavljali od čika Stanka – sarača koji im je iste dostavljao. Klub je menjao svoje prostorije tokom vremena. Nakon veslačkog kluba bio je preseljen u kući Zdravka Soleše (Cara Dušana 72) da bi nakon toga vrlo krtako utočište našao u podrumu kuće porodice Vlajić (karađorđeva 14). Dizači su tih godina učestovali na dosta ekipnih prvenstava i internacionalim takmičenjima. Često je dolazilo do „sukoba“ ekipa širom stare Jugoslavije što je tada bilo poprilično sportski zanimljivo. Najveći klubski uspeh od osnivanja do početka 70ih godina TAK „Dinamo“ ostvario je 1970, godine kada su takmičari kluba postali ekipni prvaci Vojvodine, Srbije i finalisti ekipnog prvenstva Jugoslavije. Godinu dana kasnije dizači su dobili sjajne uslove za trening i nov krov nad glavom pod kojim će boraviti narednih 30 godina. Značajno su potpomogli dobrovoljnim radom izgradnju sportske hale kod industrije stakla i sportskog centra „Mladost“ u kojima su održavani treninzi i kasnije takmičenja.
- godine osnovana je sekcija za discipline snage – powerlifting koju su vodili Ljubisav Pejčić, Slobodan Tovladić, Livijus Kovač, Nikola Vlajić (sekretar kluba) i Branislav Jovanov. Počela je obuka novih takmičara koji su paralelno trenirali olimpijsko dizanje i discipline snage (powerlifting). U klub su došli novi, kasnije uspešni takmičari: Aca Dimov, Danilo Maslovarić, Radivoj Pavlov, Rade Knežević, Branko Marić, Mile Tepšić, Zoran Srećković, Goran Dimtrijević, Petar Brajdić, Vojislav Bata Marijević, Željko Venčević, Goroslav Živojnov i mnogi drugi. Petar Brajdić osvajao je titule prvaka Jugoslavije u lakoj kateorigji u dizanju tegova i powerliftingu u seniorskoj kategoriji.
Sredinom 80ih godina olimpjsko dizanje polako prestaje da bude takmičarski aktuelno u Dinamu, već se takmičari više baziraju na discipline snage. Početkom i sredinom 90ih godina u klubu su trenirali uspešni powerlifteri i benč pres takmičari: Mile Šestić (Prvi Srbin koji je podigao 300 kg u disciplini mrtvo dizanje), Veselin Vujović – Vuja, Ivan Pavlović – Pavke, Srđan Anđelović – Serđo, Dragan Čenejac – Čenta, Dejan Đorđijev, Saša Kojić, Bojan Arsić, Mirza Škrielj, Rade Ljubojević, Dejan Jovanović, braća Ivanjak i mnogi drugi. Svi su bili uspešni takmičari u disciplinama snage i osvajali su medalje u svojim kategorijama. U redovima Dinama bilo je dosta državnih rekordera o kojima se i dan danas priča ! Tih godina, klub dizača tegova Dinamo vodili su Zoran Kojić i Branislav Jovanov. Dinamo je tokom 90 ih godina redovno organizovao prvenstva Srbije i Vojvodine u disciplnama snage i benč presu na sportskom centru Mladost na Misi u okviru saveza Jugoslavije za dizanje teogva i discipline snage.
Početkom 2000 ih godina klub se polako ugasio iz više razloga. Nedostatak finansija, podrška lokalne samouprave, privatne obaveze tadašnjih čelnika kluba i razni faktori uticali su da klub privremeno prestane sa radom.
“Obnova kluba usledila je na leto 2016. godine. Aktivno sam se družio sa nekadašnjim čelnicima kluba Branom i Kojketom (B.Jovanov i Z.Kojić) i došli smo na zajedničku ideju da se obnovi klub. Znatno nam je pomogao i Slavko Jeremić koji je takođe nekada trenirao u klubu. Prvo što smo uradili Jovanov Branislav i ja, otišli smo kod prof. Milana Mihajlovića, predsednika saveza Srbije za dizanje tegova koji je vest o obnovi olimpijskog dizanja tegova u Pančevu i vaskrsenju kluba veoma radosno primio.Znatno nam je pomogao oko svega potrebnog i klub je brzo stao na noge posle duge pauze. Kasnije smo se učlanili i u powerlifting savez Srbije i stekli status redovnog člana saveza.
Prvi takmičarski nastup u vaskrslom Dinamu, ostvaren je na prvenstvu Srbije u dizanju tegova za juniorke u Beogradu oktobra 2016. Godine. Na ovom prvenstvu klub Dinamo predstavljale su Anđela Tasić, Tamara Polić i Zorana Barjaktarović, ljubiteljima sporta svakako da su ova imena poznata, reč je o uspšnim ateltičarkama AK “Dinamo”. Zorana je na ovom prvenstvu bila trećeplasirana i tako donela medalju klubu u sportu koji nije bio aktivan u Pančevu punih 30 godina !
Naredne godine klubu su pristupili novi powerlifting takmičari: Stefan Drpa, Kristina Cvjetićanin, Marko Šulja, Strahinja Šiškov, Zorana Kostić, Danijel Kozlovački, Ivan Kovačević, Miša Lončarević, Nemanja Nikolić, Saša Jerčić, Novak Lukić, Nastasie Andrei, Maja Kuč, Aleksandar Anđelović, Nemanja Anđelović.
Na prvenstvu Balkana u powerliftingu 2017. god u Petrovcu na Mlavi nastupali su Kristina Cvjetićanin i Filip Vlajić gde su osvojili zlatne medalje u seniorskoj kategoriji dok je u disciplini bench press Danijel Kozlovački zauzeo 2. mesto u kategoriji juniora.
Na prvenstvu Srbije u powerliftingu u Elemiru nastupali su: Kristina Cvjetićanin (srebrna medalja/seniorke), Nastasie Andrei (zlatna medalja/juniori), Filip Vlajić (zlatna medalja + državni rekord total i mrtvo dizanje/seniori). Iste godine na prvenstvu Srbije u olimpijskom dizanju, Tamara Polić i Zorana Barjaktarović osvojile su zlatne medalje u juniorskoj odnosno mlađeseniorskoj kateogriji. Anđela Tasić je na prvenstvu Srbije u olimpijskom dizanju za mlađe juniorke zauzela drugo mesto. Iste godine Filip Vlajić potao je jedan od prvih zvanično licenciranih powerlifting trenera u Srbiji.
Podelio bih jedno iskustvo sa čitaocima koje se desilo s kraja 2017. Godine. Na kraju 2017. Godine sportski savez Pančeva dodelio je Zorani Barjaktarović titulu najsportiste grada Pančeva. Da li je Zorana to zaslužila videćemo sada. Većalo se između Anje Crevar i Zorane Barjaktarović. Anja Crevar je 2017. Godine bila juniorska šampionka Evrope dok je Zorana iste godine donela seniorsko srebro sa ekipnog prvenstva Evrope. Šta je jače juniorkso zlato ili seniorsko srebro ? Tada sam primio poziv iz sportskog saveza i usledilo je pitanje: Filipe, šta je Zorana osvojila ove godine u dizanju tegova? Moj odgovor je glasio: “Zorana je prvak Srbije u dizanju tegova za mlađe seniorke.” Upravo je ovaj rezultat i ova stavka prevagla u korist Zorane Barjaktarović, koja je pored osvajanja srebrne medalje na ekipnom prvenstvu Evrope uspela da bude šampionka države u dva različita olimpijska sporta, iste godine i u atletici i dizanju tegova.
Naredne godine klub je obeležio veliki jubilej – 40 godina postojanja powerliftinga u Pančevu. Na samom početku godine ministarstvo omladine sporta i republike Srbije dodelilo je nacionalnu kateogirjizaciju dvojici takmičara kdt Dinamo: Filipu Vlajiću i Novaku Lukiću. Klubu Dinamo poverena je organizacija prvenstva Srbije u powerliftingu koje se po prvi put u istoriji postojanja sporta održalo u dva dana na kojem je učestvovao do tada rekordan broj takmičara – 120 ! Takmčenje se održalo u krosfit klubu Gvožđar. Dinamovci su se potrudili da izađu u svom punom i najjačem sastavu: Kristina Cvjetićanin, Tamara Čačić, Maja Kuč, Zorana Kostić, Ivan Sekulić, Aleksa Jović, Saša Jerčić, Novak Lukić, Marko Šulja, Strahinja Šiškov, Filip Nikolov, Đođre Đorđević, Lazar Belošević, Filip Vlajić, Nemanja Nikolić, Filip Vlajić i Stefan Drpa. Na ovom prvenstvu Dinamovci su osvojili pehar za najjači klub, pet zlatnih, dve srebrne i tri bronzane medalje. Iste godine, klub Dinamo organizovao je još jedno prvenstvo i to prvenstvo Srbije u olimpijskom dizanju tegova za juniorke, mlađe seniorke (takmičarke do 23 god) i studentkinje. Novak Lukić je u 2018. Godini učestovao na prestižnom takmičenju Arnold klasik u Španiji. Kristina Cvjetićanin I Stefan Drpa uspešno su savladali kurs za powerlifting trenere. Na kupu Srbije u Beloj Palanci 2018. Godine Marko Šulja I Strahinja Šiškov postavili su nove kadetske rekorde I ovojili zlatne medalje. Na prvenstvu Balkana u Beogradu 2018. godine od ukupno 16 reprezentativaca Srbije, Dinamovci su sačinjavali gotovo trećinu reprezentacije (Jović, Kolocka, Cvjetićanin, Mirković, Šiškov). Svi Dinamovci na Balkanskom prvenstvu osvojili su zlatne medalje. Ovo takmičenje je bilo organizovano po najvišim standardima Evropske powerliting federacije. Sama činjenica da je kompletan upravni odbor Evropske federacije bio prisutan na prvenstvu govori o značaju ovog takmičenja ! Predsdnik i gen sekretar Evropske federacije imali su ulogu sudije na ovom takmičenju. Takmičenje je održano u okviru Belfis sajma. Na prvenstvu Srbije u bench press-u u 2018.godini ekipa Dinama ostvarila je značajan uspeh. Dinamovci su nastupali u sastavu: Kolocka, Babin, Filipović (šampioni Srbije u seniorima), Šulja (vicešampion Srbije u kadetskoj konkurenciji), Jović I Sekulić (šampioni Srbije u kadetskoj konkurenciji). Na kraju godine, savez Srbije za dizanje tegova dodelio je Zorani Barjaktarović priznanje za najbolju mlađu seniorku u olimpijskom dizanju za 2018. Godinu, Dok je powerlifting savez Srbije proglasio Dinamo za najboljii najuspešniji klub u protekloj godini (27 zlatnih medalja, 13 srebrnih i 8 bronzanih). Takođe, Strahinja Šiškov je proglašen za najboljeg kadeta u državi dok je Novak Lukić proglašen za najboljeg junora. Filip Vlajić postao je sudija nacionalne kategorije u powerliftingu. Po prvi put do sada, predsednik kluba Vlajić napravio je Bilten za 2018.godinu. (bilten na facebook stranici kluba) Bila je to najuspešnija godina za Dinamo od osnivanja kluba !!!!!
Naredne godine na prvenstvu Srbije u Vranju, Dinamo je nastupao u sastavu: Saška Mladenović, Marko Šulja, Kristina Cvjetičanin, Stefan Drpa. Zlatne medalje u kategoriji kadeta osvojili su Šulja I Saška Mladenović, koja je proglašena za najjaču kadetkinju na prvenstvu. Poput njih, Kristina I Stefan su takođe osvojili zlatne medalje. Kristina je proglašena za apsolutno najjaču takmičarku na takmičenju. Filip Vlajić bio je glavni sudija na takmičenju.
Klub se i ove godine pokazao kao odličan domaćin u organizaciji takmičenja. U 2019. Godini organizovana su dva državna prvenstva u trening centru Gvožđar. Poput prošle godine domaćini sui ovog puta bili crossfit klub Gvožđar I kdt Dinamo. Reč je o prvenstvu Srbije a seniorke & veteranke I prvenstvu srbije za juniorke, mlađe seniorke I studentkinje. Po mišljenju tehničkog osoblja, takmičara I sudija, ovo je bilo najlepše organizovano prvenstvo u olimpijskom dizanju. Klub je u 2019.godini napravio saradnju sa MNRO udruženjem, čiji su članovi obavljali trenažne aktivnosti u crossfit klubu Gvožđar. Iste godine, klub su posetili karate reprezentativni Izrela, odrađen je zajednički trening koji su vodili Dimitrije Stefanović, Zoran Vejić, Dragan Škrbić I Filip Vlajić. Klub je ugostio mnogo poznatih sportista, iz zemlje I inostranstva. Jedan od gostiju iz sveta dizanja tegova bio je I Edvard Nazaian, donedavni rekorder Evrope u dizanju tegova do 23 god.
U 2019. god klub je pojačao aktivnosti u olimpijskom dizanju. Na prvestvu Srbije za studente nastupali su Uroš Dašić (1. Mesto) I Filip Vlajić (3. Mesto). Iste godine Uroš Dašić postao je vicešampion prestižnog turnira “Trofej Beograda” Poslednje takmičenje u 2019. Godini bio je Gala kup u Nišu na kojem su nastupali: Stefan Drpa (srebro), Marko Šulja (zlato), Saška Mladenović (zlato), Novak Lukić (zlato), Kristina Cvjetićanin (zlato), Barbara Totarvaj (srebro)
U 2020. Godini, obradovala nas je vest da je Kristina Cvjetićanin dobila nacionalnu kateogorizaciju min.sporta I omladine rep.Srbije. Takmičari kdt Dinamo vredno su trenirali uprkos periodu karantina. Na ovogodišnjem prvenstvu Srbije u powerliftingu u Knjaževcu nastupali su: Barbara Totarvaj, Nataša Mitrović I Kristina Cvjetićanin. Svi su osvojili zlatne medalje. Moramo napomenuti da je Nataša odličan takmičar I u džudo sportu, gde je više puta osvajala medalje na prvenstvima Beograda I države.
Na prvenstvu Srbije u olimpijskom dizanju nastupali su debitant Miloš Obrenović (zlato u kateg studenata, bronza u seniorima) I Uroš Dašić (zlato u seniorima). Uroš je doneo klubu zlatnu medalju sa državnog prvenstva u olimpijskom dizanju posle pauze duge skoro 35 godina ! Dinamo je ove godine imao I predstavnike u Olimpijskom dizanju za devojke. Na državnom prvesntvu u Beoradu, u kateg seniorki učestvovale su Marina Marjanović (srebro) I Bojana Nikolić (bronza). Na trofeju Beograda 2020. Godine Uroš Dašić osvojio je 3. Mesto. Rezultat u izbačaju od 151 kg je nezvanični državni seniorski rekord u kateg -89 kg (nije priznat zato što nije ostvaren na zvaničnom prvenstvu Srbije). Na prvenstvu Srbije u benč presu u Beogradu, učestovali su Nataša Mitrović (zlatna medalja, najjača kadetkinja na takmičenju) I nemanja Srećković (bronza). Ovo je bilo jedinstveno takmičenje na kojem su sudili dvoje Dinamovaca, Filip Vlajić (glavni sudija) I Kristina Cvjetićanin.
Kdt Dinamo je od svoje obnove potpomogao organizaciju svega 5 humanitarnih akcija koje su propraćene zajedničkim otvorenim treningom svih Pančevačkih sportista u krosfit klubu Gvožđar.
Organizacija državnih takmičenja (domacini kdt Dinamo I krosfit klub Gvožđar):
- PRVENSTVO SRBIJE U POWERLIFTINGU (40 god postojanja Powerliftinga u pančevu) 2018
- Prvenstvo Srbije u olimpijskom dizanju tegova za juniorke, mlađeseniorke I studentkinje 2018
- Prvenstvo Srbije u olimpijskom dizanju tegova za seniorke I vetarnke 2019
- Prvenstvo Srbije u olimpijskom dizanju tegova za juniorke, mlađeseniorke I studentkinje 2019
Nagrađeni sportisti kdt Dinama od strane Sportskog saveza grada Pančeva (2017 – 2019):
- Filip Vlajić
- Kristina Cvjetićanin
- Danijel Kozlovački
- Stefan Drpa
- Marko Šulja
- Saška Mladenović
- Strahinja Šiškov
- Aleksa Jović
- Novak Lukić
- Tamara polić 11. Ivan Sekulić
Zahvaljujemo se svim ljudima koji su nam potpomogli u obavljanju svih aktivnosti od obnove kluba:
– Gradu Pančevu i lokalnoj samoupravi
– Sportskm savezu grada Pančeva
– Savezu Srbije za dizanje tegova
– Savezu Beograda za dizanje tegova
– Poverlifting savezu Srbije
– Poverlifting savezu Vojvodine
– Javno-komunalnom preduzeću „Mladost“ Pančevo
– Krosfit klubu „Gvođžar“
– Krosfit klubu „Maks BOks“
– Krosfit klubu „Silverbek“
– Katarini Mijačić
– Sindikatu NIS-a Pančevo
– Građevinskoj firmi „Milenković invest“ Pančevo
– Savezu Srbije za obaranje ruku
– Narodnom muzeju Pančevo
– Pančevačkom Srpskom Crkvenom Pevačkom Društvu
– Kompaniji „AMIGO DOO“ Pančevo
– Kompaniji „Sparta Tacticals“
– Kompaniji „Protein House“
– Kompaniji „Nocco Serbia“
– Kompaniji „Dr Fitness“
– Štampariji „City Design“ Pančevo
– Radio Televiziji Pančevo
– Nedeljniku Pančevac
– Novinskom listu „Start 013“
– Redakciji SOS televizije
– Redakciji „TV Hepi“
– Redakciji portala „poluvreme.rs“
– Redakciji portala „013 info“
– Redakciji portala „Pančevo moj kraj“
– Redakciji lista „Žurnal“
– Redakciji lista “Pančevac“
– Redakciji portala „K-013“ Pančevo
– Redakciji portala „Praštanje Uspeha“
– Restoranu Santa Lučia
– Restoranu Trešnjica
– Piceriji New York Slice
– Udruženju dobrih ljudi „Ognjište“
– Trenažno – rehabilitacionom programu „Stabilitas et mobilitas“
Ukoliko želite da saznate baš sve o ovom klubu, pratite ih na FB stranici na preporučenoj adresi
https://www.facebook.com/kdtdinamo
Tokom izrade rubrike, posvećene dizanju tegova u našem gradu, posebno o KDT Dinamo, veliku zahvalnost dugujemo Filipu Vlajiću, predsedniku i treneru. On je 2019. dobio licencu za trenera olimpijskog dizanja tegova pošto je krajem 2018. diplomirao. Tim povodom, pročitajte jedan od tekstova na našoj FB stranici, u kojem smog a predstavili javnosti.
https://prastanjeuspeha.rs/linija-spajanja/filip-vlajic-aktuelni-prvak-balkana-u-pauerliftingu/
Vizuelni identitet: Jovana Damjanov
Fotografije: Privatna arhiva, Filip Vlajić, KDT Dinamo i internet